De natuur als spiegel
Afgelopen zomer stonden de rivieren zo extreem laag dat er delen blootgelegd werden die eerder nog niet zichtbaar waren. Dat klopte zo bij het proces waar we als collectief doorheen gingen. We werden uitgenodigd om alles aan te kijken wat er in ons werd blootgelegd. Elke verstopte pijn, angst, boosheid, verdriet kwam naar de oppervlakte. Veel mensen worstelden ook met een sterke angst voor tekorten. En de natuur spiegelden letterlijk schaarste en tekort. Soms zijn er ook tekorten waar we mee moeten dealen. Net als de natuur. Deze momenten zijn uitdagend. Roeien met de riemen die je hebt. De natuur is heel vindingrijk op die momenten.
Angst
Maar de grootste uitdaging is om dan niet in de angst te schieten. Soms kan ik zo duidelijk die angst van financieel tekort voelen. Als je in zo’n basale angst schiet, dan raakt je bewustzijn sterk vernauwd. Het lijkt alsof de situatie nooit meer zal veranderen en dit gevoel altijd zal blijven voortborduren. Dit is eigenlijk het kind-bewustzijn. Als kind ervaar je elke vorm van onveiligheid, alsof het nooit meer over gaat. Dit maakt het zo traumatisch. Je hebt nog niet het vermogen om het grotere perspectief te zien, en kan het gevoel niet relativeren. Daarom hanteren we als mensen op dergelijke momenten onze afweermechanismen. We gaan bijvoorbeeld nog harder ons best doen, nog harder werken, in de hoop dat dat ons veiligheid geeft. Maar toch zal de angst elke keer weer de kop op steken. Het harde werken geeft even een veilig gevoel, maar het lost de angst niet op. Het houd je in de stroom van angst, met het ego aan het stuur.
Een ander perspectief
Je kunt je vernauwde bewustzijn weer groter maken, door er met afstand naar te kijken. En dan blijkt er ook een ander perspectief te zijn. Als je vanuit een groter perspectief kijkt, is er in de natuur altijd een beweging. Wat gebeurt er met je als je in de stroom van vertrouwen stapt? Vertrouwen dat de grote beweging in jezelf er altijd gericht is op ontwikkeling en groei. En dat elke periode daar een bijdrage aan levert. En dat juist dat vertrouwen je brengt naar overvloed.
Ziel
We worden dus uitgenodigd om volledig te vertrouwen. Zet je ziel aan het roer en laat het zijn werk doen. De ziel wil niets anders dan jouw volle potentie benutten en je missie volbrengen. Die ziet het grotere plaatje. Oftewel vertrouw, laat je mee stromen en doe de dingen waar je heel veel plezier aan beleefd. Onderweg zal je verrast worden door al het mooie wat zich aandient.
Tijd voor verwondering
De natuur spiegelt dit prachtig. Op 19 03 19 ga ik niets vermoedend naar de rivier. De rivier die de vorige zomer nog zo pijnlijk droog was. Ik werd verrast. Verrast door de overvloed die ineens zichtbaar was. Het strand was volledig overstroomd en getransformeerd in een prachtig natuurgebied waar vogels me een prachtig concert gaven, omdat ze zo in hun sas waren in het rustige krabbelende water, in de uiterwaarden. En de zon schitterde over het water. En mijn verwondering was helemaal compleet, toen ik de ooievaar op mijn pad zag zitten.
Het is tijd. Tijd voor de geboorte van nieuwe dingen. Stappen in de stroom van
vertrouwen en overvloed, zodat de ziel zijn werk kan doen, en wij ons mogen
verwonderen over de cadeautjes op ons pad
❤LINSY
