Vandaag werd ik voor mijn wandeling met de hond naar het waalstrand getrokken. In de winter heb ik meestal de voorkeur voor het bos, omdat het op het strand vaak koud en guur is. Maar de zon brak door en ik voelde dat ik naar het strand moest. Toen ik mijn wandelschoenen aan wou trekken, voelde ik dat ik mijn hoge regenlaarzen aan moest doen. Ook die hebben zelden mijn voorkeur, want ze zijn heel zwaar en lomp, dus loopt niet zo lekker. Maar goed ik volgde mijn intuïtie.
Bij het strand zag ik dat het water gezakt was, dus mijn mind dacht …die laarzen had ik wel thuis kunnen laten. Ik wandelde naar mijn strandje en genoot van de zon en de golven van de rivier. Ik was verbaasd over het feit dat het prikkeldraad weg was gehaald. De weg naar ‘mijn goddelijke strandje’ was helemaal open.
Op het strandje aangekomen stopte ik bij mijn boom, waar ik meestal even mediteer. Al snel voelde ik dat ik verder wilde lopen. Zover als mogelijk was. Tot het uiterste. Ik was verbaasd over de kracht en energie die ik voelde, want vorige week kon ik door fysieke omstandigheden nog nauwelijks vooruit komen.
Het pad werd ruiger en de hond blafte door iets wits dat in de verte wapperde… twijfelend met horten en stoten liep ze rennend verder. Ik moest lachen, want mijn hond was bang voor iets heel onschuldigs, een plastic zak ofzo die verstrikt was geraakt in een struik…maar dat kon ze zelf nog niet goed zien. Ja, we zijn vaak bang voor het onbekende.
Dichterbij gekomen, zag ik dat het een prachtige parelmoer witte ballon was. Ja dacht ik, deze wandeling voelt als een feestje. En parelmoer wit staat voor mij voor Elohim, een groep engelen waar ik me mee verbonden voel.
Ik liep door en zag in de verte dat een grote struik mijn weg versperde. Ik moest door het water om verder te kunnen lopen. Ah! Vandaar de hoge laarzen. De klotsende golven voelde ik krachtig tegen mijn laarzen. Om een droge broek te houden, vroeg het om focus en aandacht om precies op het juiste moment een stap te zetten. Een prachtige les in het nemen van obstakels.
Langzamerhand kwam het einde in zicht…mijn weg hield op bij een zijtak van de rivier. Een groot bord met 880 erop, ter hoogte van de pier, markeerde dit prachtig. Hé, dit getal had ik eerder gezien! Toen ik met Mirjana Scheepens de prijsbepaling aan het doen was voor de Business Retreat – Stepping into Power & Flow -, kwam ik uit bij 728 euro exclusief btw….inclusief is dat 880,88 euro! Een prachtig getal, zeker omdat creëren & manifesteren een belangrijk thema zal zijn tijdens deze meerdaagse Business Retreat.
?Angel Number 880 is a powerful number that relates to who you truly are within, your inner-strengths and unique talents, and your abilities to manifest both material and spiritual energies into your life. It is also a number that gets things done.?
Ik liep de pier op, tot het uiterste puntje. Ik voelde me uitgenodigd door een mooie vlakke steen om even te gaan zitten. Ik genoot van de zon en de klotsende golven om heen. Wat een power heeft de rivier. Die power voelde ik ook door mij heen stromen. Boven mij cirkelt een roofvogel.
Ik wilde al opstaan en weglopen. Maar iets in mij hield me tegen. Ineens was daar een schip met de naam Ondine. Ik maakte een foto en glimlachte. Deze “bootschap” zal vast heel passend zijn…en ik google: Ondine is the spirit of water. Nou die had ik zeker gevoeld vandaag.
Op de terugweg stroomde er allerlei informatie binnen over de Business Retreat. Alles viel op zijn plek. Stepping into Power&Flow, it is.
Vlak voordat ik de auto instap zie ik de wolken samenpakken. De zon verdween. Mijn wandeling voor vandaag zat erop.
